


زانوی عقب رفته و حرکات اصلاحی آٖن :
زانوی عقب رفته و حرکات اصلاحی آٖن :
جابه جایی استخوان درشت نئی به جلو نسبت به استخوان ران که
منجر به افزایش بیش از حد بازشدگی زانو می شود .
حد طبیعی بازشدگی زانو ۱۸۰ درجه می باشد.
تشخیص:
- مشاهده بالینی
- استفاده از خط شاقول
- استفاده از صفحه شطرنجی
- استفاده از گونیا متر
- محدودیت حرکتی
- استفاده از الکتروگونیامتر
علل:
- کوتاهی عضلات درشت نئی
- کوتاهی آشیل
- کوتاهی عضلات پشت ساق
- فلج عضلات همسترینگ
- ضعف عضلات همسترینگ
- فلج عضلات چهارسر ران
- ضعف عضلات چهار سر ران
- کوتاهی عضلات چهار سر ران و قوی بودن آن
- کوتاهی عضلات قدامی ساق پا
- پارگی لیگامان متقاطع خلفی
- وضعیت غیرطبیعی در دوران جنینی
عوارض:
- آرتروز زودرس
- کوتاهی ظاهری پا
- محدودیت حرکتی
- افتادگی لگن
- عدم توانائی استوار نگه داشتن قامت
- درد در ناحیه عقب به علت کشش
- راه رفتن غیر طبیعی
- آسیب پذیربودن
- ظاهر ناخوشایند
انواع زانوی عقب رفته:
- درجه ۱ دررفتگی خفیف می باشد.
- درجه ۲ جابه جایی متوسط بین استخوان ران و درشت نئی
- درجه ۳ جابه جایی کامل و تماسی بین سطوح مفصلی وجود ندارد.
حرکات اصلاحی :
۱.به پشت روی نیمکت طوری بخوابد که پشت زانوها
روی لبه نیمکت قرار گیرد و سعی شود پاها را به طرف
زمین نزدیک کند (در اوایل تمرین این کار به سختی انجام
می گیرد یا حتی غیرممکن است)
۲.در مراحل پیشرفته تمرین قبل را با بستن وزنه به ساق
پاها می توان انجام داد.
۳.سرپا ایستاده با گذاشتن دستها به پشت زانو ها سعی شود
با فشار زانو به جلو بدن روی زانوی خمیده قرار گرفته
و به شکل نیم نشسته در می آید.
۴.با دست های کشیده به میله بارفیکس آویزان شده و
سعی شود پاها را از ناحیه زانو به عقب خم کند.
۵.پشت به دیوار ایستاده با پشت پا در ناحیه ساق و آشیل
به دیوار فشار آورد (مثل اینکه دیوار را به عقب هل دهد)
۶.در حالیکه عقب عقب می رود توپ مدیسنبال را با
پشت پا حرکت داده و کنترل کند.
۷.روی زمین طوری بنشیند که ساق پاها روی زمین
قرار گیرد و به آرامی رانها را به ساق پا نزدیک کند.
۸.در مراحل پیشرفته تمرین ، روی پاها بصورت دو زانو بنشیند.